Het “Spirale Pianotrio” maakte de hoge verwachtingen van de toehoorders meer dan waar. Het was hun derde concert “In den Wouwdfluit” in Wouw. Het Mozart Trio K.V. nr. 245 werd vederlicht gespeeld en met een uiterst verfijnde expressie in de hemelse Mozart dialogen tussen viool, cello en piano. Een Adagio gespeeld met een verstilde diepgang waarbij de strijkers een krachtig tegenspel aangingen met de piano. En dan het Rondo di Menuetto: een en al klassieke blijheid en speelplezier.

Hierna volgde het Trio opus 11 van Ludwig van Beethoven met de bekende variaties op een straatdeuntje.

In Oosterhout kent men het bekende gezegde: “eerst eten” voordat je een andere klus moet klaren. Deze uitdrukking bestond al in de tijd van Beethoven maar dan met de tekst “Pria ch’io l’impegno”. Een straatdeuntje uit de populaire opera van Joseph Weigl:
L’amor marinaro, de liefde van een zeeman.

Beethoven begint zeer serieus met dit Trio. De ritmisch verschuivende accenten in de muziek en een aangename virtuositeit bij de drie instrumenten maken deze compositie tot een topper en meezinger. Een zalig werk om te spelen, elkaar de motieven aangeven en afpakken: Beethoven is hier een groots heerser over zijn partituur.

De variaties over dit liedje dat bij iedereen in het geheugen blijft rondzingen, bezorgde hilarische momenten. Beethoven liet zijn fantasie de vrije loop en bezorgt hiermee voor iedereen een ongekend humoristisch effect. Een liedje dat je op elke tel van de maat kunt beginnen en de maatsoort wordt aangeboden in velerlei afwisselingen. Geen wonder dat de laatste, meest kolderieke variatie, herhaald werd als toegift voor het enthousiaste publiek.
Een kolfje naar de handen van deze artiesten: violist Pedro Pozos Melo, pianiste Monica Florescu en cellist Makcim Fernandez Samodajev.

Na de pauze speelde het Spirale Pianotrio een klinkend eerbetoon aan componist Jean Absil. Zijn Trio opus 158 nr. 2 heeft In den Wouwdfluit een ereplaats verworven in de grote lijst van gespeelde componisten van nu. Hedendaagse muziek met een verbluffende originaliteit, klankversmelting , ritmische spanning en melodische rijkdom. De musici toonden tijdens dit concert door middel van subtiele gebaren, of hun melodieën ingetogen of een uitbundig karakter meekregen. Het was een genot om naar hun fysieke musiceervreugde te kijken. Een Spiraal aan bewegingen, agogische accenten en grote uithalen met de strijkstok. Een schitterende afsluiting van het 31^e concertseizoen.

Spirale pianotrio: Pedro Pozos Melo viool, Monica Florescu piano en Makcim Fernandez Samodajev violoncello