Beethoven Kreutzersonate, Olivier Messiaen Regard, Henk van der Vliet Sonatine nr.4 en Maurice Ravel Sonate.
Gehoord 11 maart 2012 in Concertzaal “In den Wouwdfluit”.

  


Bob van der Ent viool en Daniël Kramer piano waren in topvorm bij hun diep doorleefde uitvoering van de grote meesters. Wanneer je als toehoorder zo een klasse concert meemaakt voelt iedereen dat er in “In den Wouwdfluit” iets bijzonders aan de hand was.
Beethoven die zichzelf ruimschoots overtreft met zijn compositie van de  Kreutzersonate, kreeg een gepassioneerde vertolking. Deze muziek vraagt een perfecte techniek, teamwork en een briljante toonvorming in de klank van de viool en de piano. Elk deel heeft naast de adagio’s heftige delen qua tempo en uithoudingsvermogen. Bijzonder is dat violist Bob van der Ent en pianist Daniël Kramer zich geheel ten dienste stelden van de muziek en niet van de techniek. Er ontstond zo een fantastisch muzikaal samenspel tussen deze twee rasartiesten.
De Kreutzersonate is een brok muziek dat verslavend werkt. Je wil er steeds opnieuw naar luisteren.
Wat een tegenstelling bracht de compositie van Olivier Messiaen teweeg  met slechts één deel uit de “20 Blikken op het Jezus kind”. Pianist Daniël Kramer speelde deze “Regard de la Vierge” met uiterste verfijning. Mystieke muziek met transcendente harmonieën die uit hogere sferen lijken te komen.
Wonderlijke Blikken van Maria op haar kind met in de muziek lange melodieën als in de Gregoriaanse zangkunst. In deze klankwereld voelt Daniël Kramer zich thuis als een vis in de grote klankzee van Olivier Messiaen. Een componist die tevens verbijsterend kan uitpakken met zijn speciale muzikale verbeelding.


    Henk van der Vliet zelfportret


Na de pauze had Daniël een onderhoudend vraaggesprek met componist Henk van der Vliet. Het ging over het prille muziekleven van Henk van der Vliet die begon met de accordeon. Door toedoen van Willem Pijper werd zijn hoofdinstrument de fluit waarnaast hij verder ging met componeren. Daniël Kramer speelde daarna de première van de 4^eSonatine van Henk van der Vliet met grote zeggingskracht. Muziek die mooi aansloot bij de laatste componist in dit concert, Maurice Ravel.

Ravel werkte enkele jaren aan zijn Sonate voor viool en piano. Een Sonate in drie delen waarbij het eerste deel heel helder klonk met strak geformeerde melodielijnen tussen de viool en de piano. De verrassing was hier deel twee, de Blues. Ravel componeerde hier een Jazzstuk met klassieke allure. Bob van der Ent liet de blues lijnen meesterlijk opbloeien met veel raffinement. In het laatste deel werd het horde lopen voor de violist en pianist. Een wild “perpetuum mobile” leek inderdaad geen einde te krijgen. Heftig samenspel en tegenspel tussen Kramer en van der Ent. Een toegift kon niet uitblijven.
De bekende Habanera van Ravel voor viool en piano bracht kalmte in de zaal. Weer konden de luisteraars genieten van de verfijnde toonvorming van de violist, schitterend begeleid door de pianist. Tijdens de wandelgangen in de pauze werd druk gesproken over de integrale uitvoering van de "Vingt Regards sur L’Enfant_Jésus" van Olivier Messiaen in Concertzaal “In den Wouwdfluit” te Wouw in het volgende seizoen.  (Jan Walraven)



      Olivier Messiaen "Vingt Regards sur L'Enfant_Jésus" (1944)